Herkese merhabaaa!!

Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben iyiyim. Biraz yorgun hissediyorum ama değdi bugün yaptıklarıma. Bugün arkadaşımla birlikte çocukluğumuzun daha yeni vizyona girmiş filmine gittik. Sinema çok sık uğradığım bir nokta değil fakat bu tarz özel şeylerde uğramak güzel oluyor.

Vizyona gireceğini öğrendiğimizde arkadaşımla sözleşip son günün son seansına bilet aldık. Bütün salonda bir tek ben ve arkadaşım vardı 😂 Sanırım salonu kiralamaya çalışsak bu kadar ucuza gelmezdi. Sihirli Annem 2003 yılında yayınlanmaya başlayan bir gündüz kuşağı çocuk dizisiydi.

7 sezon devam etti ve ben bu 7 sezonu da izledim. Sanırım benim yaşıtım olan çoğu kişi de izledi. Yine olsa yine izlerim çünkü hem kadrosu hem de konusu tam o yaş grubu içindi. Bu film ile birlikte çocukluğumun rastgele bir pazar sabahını hatırladım. Gözlerim doldu.

Filmin kalitesinden nefret etsem de bana hissettirdiği duygular ile bu nefreti hatırlamak mümkün değil.

Sinemaya girmeden önce arkadaşımla birlikte klasik sokak lezzetlerinden biri olan kumpir yedik akşam yemeği niyetine. Ben bundan da memnun kalmadım... Patatesi soğuktu ve turşusu yumaşımıştı. Daha buradan günümün geri kalanında bir şeylerin iyi gitmeyeceği belli olmuştu.

Sanırım günün en güzel şeyi bu bobble tea idi. Tapioca da eklettim ve daha da güzelleşmiş oldu. İçinde yaban mersini de vardı. Bir tane daha içebilirdim ne yalan söyleyeyim.

Sihirli Annem'i hatırlatmak amaçlı perilerin nereden geldiği ve genel bir bilgi verildikten sonra film başladı ve benimle birlikte büyüyen kişileri ekranda yeniden görmek beni duygulandırdı. Cem'in ve Ceren'in küçüklüğü, benimle o zamanda yaşıt olmaları ve Çilek'in minik versiyonum olması beni geriye götürdü.

Şimdi biraz anılarımın bana verdiği mutluluktan çok gerçekler hakkında konuşmak isterim. Film bu açıdan çok kötüydü. Yeşil ekranın acemice kullanımı beni çıldırttı diyebilirim. Yapımcılar sanki sadece yapın demiş ve herhangi bir bütçe ayırmamış. Genel olarak filmden aklımda kalan saçma diyaloglar, kısa süreli problem-çözüm kısır döngüleri ve sürekli ama sürekli titretilen kamera...

Buna özellikle dikkat ettim ki eğer filmin çekildiği kamera yerine projektör sallanıyorsa problem budur diyebilmek için fakat ne yazık ki sorun bu değildi.

Filmin sonunda trajik bir şekilde hayatını kaybeden Defne için bir bölüm ayırmaları beni yine duygulandırdı. Bu sefer gözyaşlarımı tutamadım çünkü Defne (dizide Eda) benim en sevdiğim kişiydi. Tam adı Defne Joy Foster olan bu oyuncu aynı adı gibi neşeliydi. Çok erken ayrıldı yanımızdan.

Film bittiğinde zaten boş olan salonda arkdaşım ve benim burun çekişlerimiz dışında başka bir ses yoktu.

Yukarıda da bahsettiğim gibi her ne kadar teknik açıdan bu filmi beğenmesem de duygusal olarak tatmin oldum. Onu unutmadıklarını hatırlatmaları beni çok sevindirdi.

Ben tekrar gözyaşlarına boğulmadan bu bloğu bitirsem iyi olacak. Hep kalbimizdesin Defne.

Sonra görüşmek üzere. Kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.

Hello, everyone!

I hope you are well or are trying to be well. I'm fine. I feel a little tired, but it was worth what I did today. Today, my friend and I went to the movie of our childhood that has just been released. Cinema is not a place I visit very often, but it's nice to stop by for such special things.

When we found out that it was going to be released, my friend and I agreed and bought tickets for the last session of the last day. There was only me and my friend in the whole hall 😂 I guess if we tried to rent the hall, it wouldn't be so cheap. My Magic Mum was a daytime children's series that started airing in 2003.

It continued for 7 seasons and I watched all 7 seasons. I think most people my age watched it too. I would watch it again because both the cast and the plot were just for that age group. With this film, I remembered a random Sunday morning of my childhood.

Even though I hate the quality of the film, it is impossible to remember this hatred with the emotions it made me feel.

Before going to the cinema, my friend and I had kumpir, one of the classic street delicacies, for dinner. I was not satisfied with this either... The potato was cold and the pickle was soft. It was already clear from here that something was not going to go well for the rest of my day.

I think the best thing of the day was this bobble tea. I had tapioca added and it made it even better. It had blueberries in it. I could have had another one, to tell you the truth.

After a general information was given about where the fairies came from to remind us of My Magic Mum, the film started and I was touched to see the people who grew up with me on the screen again. The fact that Cem and Ceren were little, that they were the same age as me at that time and that Çilek was my little version took me back.

Now I'd like to talk a little more about the facts than about the happiness my memories give me. The film was very bad in this respect. The clumsy use of the green screen drove me crazy. It's as if the producers just said do it and didn't allocate any budget. In general, what I remember from the film is the absurd dialogues, short-term problem-solution vicious cycles and the camera that is constantly, constantly shaking...

I paid special attention to this so that I could say that if the projector is shaking instead of the camera, this is the problem, but unfortunately this was not the problem.

At the end of the film, they allocated a section for Defne, who tragically lost her life, which made me emotional again. This time I couldn't hold back my tears because Defne (Eda in the series) was my favourite person. This actress, whose full name was Defne Joy Foster, was joyful just like her name. She left us very early.

When the film was over, there was no other sound in the already empty hall except for my friend and me sniffling.

As I mentioned above, even though I didn't like this film from a technical point of view, I was emotionally satisfied. I was very happy that they reminded me that they didn't forget her.

I better finish this blog before I burst into tears again. You are always in our hearts Defne.

See you later. Take care of yourself, stay with health and love and please remember that;

You are the only one of you.